Dünya gazetesi muharriri Onur Oğuz’un yazısından alıntı
Kredi risk puanı CDS’lerimiz 900’ü aştı. Dolar kuru 17,13 TL. Üretici enflasyonu %138,31 ile üretim maliyetleri rekor kırıyor. Tüketicinin enflasyonu %78,62 ile etiketleri ateşe çevirmiş. Pekala, iktisat bu durumda iken idare ne yapıyor? Saray’daki iktisat danışmanlarının yaklaşımı neler?
Biraz araştırdım ve yığınca kent efsanesi çıktı ortaya… Efsane, gerçeğin ses bulmadığı yerde üretilendir. Binbirgece Masalları’nın orjinal ismi da zati “Hezar Efsane” diye bilinir. Yani binlerce efsane… Hal bu türlü olunca Beştepe’nin Binbirgece Masalları’nı saray efsaneleri diye aktaralım:
Birinci kent efsanesi: İktisat tıkırında, her şey yolunda… Turistler geliyor, turizm geliri yükseliyor. AVM’ler dolu, baz tesiri yaz tesiriyle enflasyon da düşecek. Zati enflasyon tüm ülkelerin sorunu, Bodrum, Datça doldu taşıyor, tatil yerleri de o denli. Lüks restoranlar kalabalık. Var ki harcıyorlar. İhracat da rekorlarla ilerliyor. Bu yüzden kriz söylentilerinin aslı astarı yok.
İkinci kent efsanesi: Seçimlere kadar yönetim ederiz. Günü kurtarıyoruz nasılsa. Şimdilik süreksiz para siyaseti araçları devrede. Ortada müjde paketleri olur. Çok yerden onlarca milyar dolar gelecek söylemi yayılıyor. Gündem zati yeni gelişmelerle meşgul… Seçime yetiştiririz de gerisi Allah kerim…
Üçüncü kent efsanesi: Şartlar bizi zorladığında mecburen acil önlem alırız. Döviz nakit akışı durduğunda adım atarız. Çarklar tıkanınca zarurî olarak faizde rekor artışı gündem yaparız.
Sıcak para arayışına çıkar, Libor+CDS/100 üzerinden ki %14’lere varsa bile borç buluruz. Ancak bıçak kemiğe dayanmadan adım atmaya gerek yok. Çünkü ufukta sandık var enflasyonla gayret bize seçim kaybettirir.
İKİ SORU İKİ CEVAP
Ekonomi idaresi problemleri görmüyor mu?
Sorunları görüyor. Fakat “sorun var” demiyor, diyemiyor. Zirve idaresine daima pembe tablolar sunan danışmanlar, Polyannacılık oynuyor. Şu anda ekonomik kriz “inkâr” safh asında… Lakin kimi danışmanlar gerçeği görüyor ya söylemiyor ya da söyleyince trenden atılıyor.
Peki, bu gidiş nereye ve ardından ne olur?
Gidişat uygun değil. Hatta çoktan geri döndürülemez iktisat hasarı oluşmuş durumda… Üretici, yüzde 138’lik maliyeti fiyatlara bindirmek zorunda kalacak. Enflasyon daha da artacak. Hayat pahalılığı baş edilemez boyutlara tırmanacak. Seçim iktisadı uygulanıp piyasa paraya boğulacak. Ardından seçimi kim kazanırsa kazansın, orta gelir ülkelerden alt gelir kümesine itilmiş ülkemizi düze çıkarmak için acı ve ıstırap dolu yıllar bizi bekliyor olacak.
ELİ KOLU BAĞLI DURMAK SONRA DA HALASKÂR BEKLEMEK
Saray, iktisat danışmanıyla dolu… Fakat hem birbirlerinden haberleri yok hem de zirve idaresi onlara danışmıyor. Halktan kopuk, yandaş medya üzerinden ekonomiyi izliyorlar. İktisadın çok dar kapsamlı karar takımı, kendi çalıp kendi söylüyor.
Burada beni dehşete düşüren; genel kaygısızlık iklimidir. Sivil toplum örgütleri, top çeviriyor. Odalar, dernekler, akademisyenler lafı eveleyip geveliyor. Her birimiz “bana dokunmuyor nasılsa” yaklaşımı içindeyiz. Dokunmaya başlamışlar ise söyleniyor fakat söylemiyor. Hal bu türlü olunca iktisattaki giderek derinleşen felâketi elimiz kolumuz bağlı izliyor, sorunu lisana getirenleri de “felaket tellâlı” diye damgalıyor, soruşturuyor, lanetliyoruz. Kimse sahiden yana değil, “gerçek benden yana olsun” aymazlığında… Gerçek mi? Yeni bir halaskâr bekleyeceğiz.
