Cumhuriyet’ten Barış Terkoğlu’nun yazısından alıntı
Türkiye Sedat Peker’in argümanlarını konuşurken benim aklımda o vardı. Bir vakitler “kahraman” ilan edilerek uçak kapısında karşılanan Mehmet Hakan Atilla’dan kelam ediyorum.
Halkbank’ın genel müdür yardımcısı iken ABD tarafından haksız bir halde yargılanmış, cezalandırılmış, iki yıldan fazla mahpusta kalmış, nihayetinde Türkiye’ye sınırdışı edilmişti. Tıpkı yıl, 21 Ekim 2019’da, Borsa İstanbul’un genel müdürü oldu. Fakat, burada da uzun durmadı. 8 Mart 2021’de istifa etti.
Şimdi nereden aklına geldi diyeceksiniz…
Hakan Atilla, İstek Sarraf davasında uğradığı haksızlığı, ABD hapishanelerinde geçen günlerini anlatan bir kitap yazdı. Kitabı kâh gülerek kâh hüzünlenerek okudum. Açıkça yazmıyordu fakat kitabın içeriğinde Atilla’nın kırgınlığını hissettim. Güya Halkbank, kendi yöneticisini yalnız bırakmıştı.
Dönemin Halkbank genel müdür yardımcısı Atilla’nın, ABD’ye yaptığı ve tutuklandığı iş seyahatinde, genel müdürü Ali Fuat Taşkesenlioğlu olunca, yıllardır susan Atilla’ya “Konuşmak ister misiniz” dedim. O da kabul etti. İşte o an, madalyonun öbür yüzü göründü.
Atilla bugün Çeşme’de sakin bir hayat yaşıyor. ABD’de “İtirafçı ol” baskılarına, “Ben cürüm işlemedim” diyerek direnen Atilla, güya yaşadığı çileli günlerin acısını çıkarır üzere toprak ve denizle ilgileniyor. Fakat, beton ve demirin gerisinde geçen o günler, aklının içinde bir yerlerde duruyor.
Sarraf davası kapsamında ABD’de tutuklu bulunduğu cezaevinden tahliye edilen Atilla, 29 Temmuz 2019’da Türkiye’ye döndü.
“TAŞKESENLİOĞLU ÜSTÜNE DÜŞENİ YAPMADI”
“ABD’ye gönderilişinizin bir kumpas olduğu muhasebesini yaptınız mı” diye açıkça sordum. Yanıtı enteresandı:
“Elbette yaptım. İki problem var. Bir, benim oraya gidişim bono ihracı ile ilgili olduğu için bu süreci piyasa belirliyordu. Bankanın süregelen işiydi. Gidişim de olağandı. Haliyle, bunun ince bir biçimde planlanacağını düşünmüyorum. Ancak ikincisi, benim ABD’de olduğumu, birilerinin oradaki irtibatlarına iletmiş olma ihtimali var. Elinizde doküman, bilgi var mı derseniz, yok. Ancak düşündünüz mü derseniz, evet düşündüm.”
Atilla, ABD’ye girerken değil, dönüşte tutuklanmıştı. Haliyle bu süreç, tahminen de o ABD’ye girdikten sonra hazırlanmıştı. O da bu kanıdaydı: “Eğer evvelce hazırlık olsa ABD’ye indiğim üzere tutuklanırdım. Orada olduğum öğrenildikten sonra harekete geçildi. Dönüşüme yetiştirdiler. Bana ilişkin olmayan bir ses kaydını münasebet gösterip tutukladılar. Beni tutukladıktan sonra da gerisini hazırladılar.”
“AVUKAT BİLE TUTMADILAR”
Peki, Hakan Atilla, hapisteyken Halkbank idaresiyle fikir ayrılığı yaşadı mı? Bankanın o dönemki genel müdürü, Bank Asya’dan transfer edilen Ali Fuat Taşkesenlioğlu olunca, bu soru kritik hale geliyordu:
“Evet yaşadım. ABD’de hukuksal süreçler Türkiye’den farklı işliyor. Bankanın, savcılık evresinde, şimdi iddianameye dönüşmeden adım atmasını ve bu işi kapatmasını istedim. Davaya dönüştükten sonra mahkemede savunma yapmak kolay değil. Benimle tıpkı fikirde değillerdi. Kendisine avukat bile tutmadı banka. Ben Hakan Atilla olduğum için tutuklanmadım. Halkbank yöneticisi olduğumdan tutuklandım. Şunu beklerdim; banka öne çıkıp, ‘Muhatap biziz, o değil’ demeliydi. Banka bunu yapmadı. Şayet yapsaydı, biz bu noktaya gelmezdik. Dedim ya, kendisine avukat bile tutmadı banka.”
“DELİL VE ŞAHİT DAYANAĞI YOK”
Atilla’nın kelamları şaşırtıcıydı. Anlattığına nazaran banka idaresi, güya kendisi değil, bir çalışanı ilgisiz bir cürümden yargılanıyormuş üzere davranıyordu. “Ya sizin avukatınız?” dedim Atilla’ya. Meğerse o da karışıkmış:
“Benimle ilgilenen iki avukat oldu. Biri ABD’de beni savunan avukat. Onu banka planlamadı. Tesadüfen, tutuklandığım gün elçiliğin gönderdiği avukattı. Öteki de beni tanıyan, Türkiye ile irtibatımı sağlayan Türk avukattı. Banka onların yalnızca fiyatını ödedi. Fakat bu Halkbank’ın işini yaptığı manasına gelmiyor. Süreci sahiplenen bir hukuk uğraşıyla bu iş iddianameye bile dönmeyebilirdi. Kurumsal olarak sahiplenilmemenin kırgınlığını yaşıyorum.”
Üstelik daha da beteri varmış: “Halkbank’ın tavrı yüzünden savunma da yapamadım. Bankadan savunmamı destekleyecek şahitler istedim. Müsaade etmediler. Savunmam için kanıtlar talep ettim. Kullanmama müsaade vermediler. Bu nedenle düzgün savunma bile yapamadım. Doğal ki kırgınım.”
“NE SIFATI VARDI DA GELDİ?”
Atilla, Ali Fuat Taşkesenlioğlu’nun kararları ve süreç idaresi için “basiretli olmadığı kesin, en hafifinden vizyonsuzluk” tespitinde bulunuyor. İşin ilginci, Taşkesenlioğlu’nun sonrasında Halkbank’taki misyonundan alınmasını da kendi yaşadıklarına bağlıyor. Haliyle sordum, nasıl oldu da Taşkesenlioğlu, Bank Asya’dan, bir günde Halkbank’ın başına geldi?
Atilla tanıklığını anlattı:
“Hangi vasfı değerlendirildi de bu misyona getirildi ben de merak ediyorum. Birlikte çalıştık. Bankaya katkı sağlayacak tek bir şey yaptığını görmedim. Ne sıfatı vardı da genel müdür oldu anlayamadım. Tahminen kendisini atayan imzayı atan Ali Babacan biliyordur.
Mesele daima Sarraf’a indirgendi. Meğer Halkbank, o günlerde yurtdışı operasyonları muvaffakiyetle yönetiyordu. Memleketler arası firmalara da hizmet ediyordu. Bu durum birilerinin işine gelmemiş olabilir. Atanacak kişinin kimi özellikleri karşılaması gerekirdi.”
Atilla, Çeşme’de sakin bir hayat yaşıyor.
İSTİFASININ NEDENİ
Hakan Atilla, yıllarca çalıştığı Halkbank’tan koparılmıştı. Türkiye’ye döndükten sonra ise Borsa İstanbul A.Ş. genel müdürü oldu. Lakin buradan da kimsenin anlamadığı bir formda istifa etti. Ben bile istifasını, ABD ile hükümetin bozuk ilgileri onarma eforuyla açıklıyordum. Lakin Atilla bu mevzuyu net bir formda aydınlattı:
“Benim, Borsa İstanbul’un başına getirilmem tesadüf değil. Halkbank’ta en büyük halka arzlarda misyon almıştım. İstifamın da somut bir nedeni var. ‘Borsa İstanbul’un idaresine atanan bireyler bu vazifeye uygun bireyler değil’ dedim. İş yapış usulleri gereği, orada olmamaları gerektiğini anlattım. Lakin vazifeye devam ettirildiler. Israrcı olsam kurum yıpratılmış olacaktı. Onları misyondan alamayacağım için kendim istifa ettim. ABD’de yaşananlar istifamın konusu bile değil. Büsbütün benim kararım.”
Elbette benim aklıma, Borsa İstanbul’un idare heyetindeki çift maaşlı politikler geldi…
Sarraf davasında, diğerlerinin kabahatlerinin üzerine yüklendiği “günah keçisi” Hakan Atilla, sürecin bilinmeyen bir tarafına içeriden ışık tutuyor. Ali Fuat Taşkesenlioğlu idaresinin, kendisini ABD’de yalnız ve hatta savunmasız bıraktığını söylüyor. Halkbank üzere esaslı bir bankanın başına, hak etmeden sıçrayanları sorguluyor. Başta periyodun İktisat Bakanı Ali Babacan olmak üzere herkesi konuşmaya çağırıyor.
İnsan biriktiriyor. Biriktikçe de yükseliyor. Işığı vakitsiz sönen yıldızlar üzere… İlerleme maddelerinin terk edildiği ülkelerde, yolu da seyahati da erken bitiyor. Kim bilir, tahminen her reddediş yeni başlangıçlara açılmış bir kapının habercisidir.
“BAŞKA İNSAN KALMADI MI?”
Ali Fuat Taşkesenlioğlu’nun 16 yıl misyon yaptığı Bank Asya, FETÖ operasyonları sürecinde kapatılmıştı. Sanki, Taşkesenlioğlu’nun FETÖ geçmişi, Sarraf davasındaki siyasetini belirlemiş olabilir miydi? Atilla yanıt veriyor:
“Elimde buna dair bir kanıt yok. Lakin bu halde bir atama uygun düşmez. Yalnızca onun gelmesiyle kalmadı. Altı yedi tane de Bank Asya’dan genel müdür yardımcısı atandı. Kaç yıllık bankada öteki insan kalmamış üzere Bank Asya’dan altı yedi insan atanması bana olağandışı geliyor. Kabul edilmesi güç bir şey. Onaylayanlar için de güç. Kimsenin ismini bilmediği Ali Fuat Taşkesenlioğlu’nu sen nasıl seçtin diye bugün bile kimse sormuyor. Bu türlü bir atamayı bakan nasıl imzaladı anlamıyorum.”
Atilla, o devrin İktisat Bakanı Ali Babacan’ı işaret ederek Halkbank idaresinin eski Bank Asya grubuna periyodunu onaylamadığını söylüyor. Elbette, bu tek başına Babacan’ın kararı olmayabilir…
SEDAT PEKER’İN İDDİALARI
Taşkesenlioğlu, Halkbank’tan alınıp SPK’nın başına getirildiğinde Atilla ile tekrar karşılaşmışlar. Lakin Atilla, “devlet terbiyesi gereği” direkt bir hesaplaşmaya girmediğini söylüyor. Sedat Peker’in argümanlarının odağındaki Ali Fuat Taşkesenlioğlu, pozisyonunu kullanarak bir rüşvet çarkı kurmakla suçlanıyor. Elbette Atilla’nın buna dair ne düşündüğünü merak ettim: “Suçu ispat edilmeden kimse hakkında yorum yapamam. Lakin kurumlar şahıslardan daha kıymetlidir. Kurumların yıpranmasından hüzün duyuyorum. Var mıdır yok mudur bilemem. Lakin varsa emin olun tek mağdur kelam konusu hanımefendi değildir. O denli bir durum varsa öbür firmalar da vardır.”